Zhuang Zi en Zarathoestra

Het is niet enkel de laatste letter van het alfabet

Die maakt dat ik deze twee giganten bij elkaar zet

Ik stel me een gesprek tussen deze twee grote denkers voor

"Hee Zarathoestra! Jongen!"

"Hee Zhuang Zi, meester!"

"Ik heb gelezen dat jij het willen wil. Klopt dat?"

"Dat heb je goed gelezen, meester!"

"Ik ben meer van het niet-doen, de dingen laten komen zoals ze komen, en dan meebewegen, of gewoon helemaal niks doen, en rusten."

"Zhuang Zi, gewaardeerde vriend, de mens is een brug tussen de aap en de Übermensch. De mens moet zichzelf overwinnen!"

"Maar Zarathoestra, goeie peer, wat moet jij veel van jezelf! Geef je toch over aan de loop er dingen!"

"Zhuang Zi, fijne vriend, de mens moet boven zichzelf uitstijgen. Zoals hij ook boven de aap is uitgestegen. Dat is het doel!"

"Zarathoestra, strever, in het Oosten willen wij de Tao bereiken. Het samenspel tussen yin en yang, datgene wat niet uit te leggen valt, een soort onpersoonlijke goddelijkheid. Dat willen wij! Wij willen! Jij blij!"

"Ja maar Zhuang Zi, God is dood! We hebben hem vermoord! We moeten het nu zelf uitzoeken. Ik propageer geen naastenliefde. Ik propageer eigenliefde! Je moet jezelf liefhebben! Dan hoef je ook niet naar de ander te vluchten!"

"Zarathoestra, kluizenaar, profeet, Übermensch! De Tao Te Ching verkondigt dat een van de drie grootste schatten van de mensen compassie is!"

"Zhuang Zi, heilige mens, proto-daoïst, compassie voor jezelf zal de Tao Te Ching bedoelen!"

"Zarathoestra, vriend, die begeisterung, is die wel goed voor je? Een mens moet rusten, vaak en veel. In beweging komen als het niet anders kan. Dat is de weg naar de onsterfelijkheid."

"Zhuang Zi, humorvolle aanhanger van de weg en de deugd, ik ben dynamiet! Ik filosofeer met de hamer. Ik ben de bliksem die niet werd tot een eeuwig brandende vlam waaraan de mens zich kan warmen. De mens moet hard worden, gure winden opzoeken, kou trotseren."

"Zarathoestra, ik heb medelijden, maar ik weet dat je daar niet op zit te wachten. Ik probeer mijn Tao te behouden, en neem je boodschap tegelijkertijd serieus. Ik ben je vriend. Jij de mijne. Ik moet nu gaan."

"Zhuang Zi, ware mens, het was me een genoegen dat je mij opzocht in mijn grot. Ik zal jou die eer snel ook betonen, maar die Tao van je... ik weet het niet."

"Zarathoestra, het is goed, doe het noodzakelijke, dan doe ik dat ook. Adieu!"

"Au revoir Zhuang Zi, mon frère!"