De cadans van jouw zacht
pulserende golfgeruis, zee,
het neemt me mee, naar
tijden van onbezorgdheid,
lang vervlogen. De kust
de boezem waaraan ik in
een zoete zeeslaap val.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wederkeer
Ik wil een zee zonder golven En strooi rode bloemblaadjes in een rimpelloze oceaan Ik breng een ode aan het water waar alle rusteloze rivie...
-
Bloed 1. Dit kutleven heeft haar weer zover; ze moet broeden op een poƫem om boven haar leed uit te stijgen. Er werden...
-
Trail I filled myself with water To build my stack of tears He killed the band of brothers In exile we'll be years He scarred my ...
-
de toxische vrouw luist de onschuldige man in haar web spint haar spel, spelt haar zinnen met raffinement ze is jong schuldinductie zegt haa...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten